Iquique 13 t/m 17 maart

Na ons verblijf in Calama zijn we met de bus door gaan reizen naar Iquique. Zoals we in ons vorige verslag aangaven hadden we onze eerste bus gemist, waardoor we pas 's avonds aankwamen. Andrea had in Calama geregeld dat we via "Airbnb"bij een koppel aan het strand konden slapen. Het is een appartementencomplex met een receptie. Het lijkt eigenlijk gewoon op een hotel. Ze wonen op de 11e verdieping, waarbij je vanuit de balkon een mooie uitzicht hebt op het strand. 

Net als in Rio en Bonito kan je in Iquique ook veel sportactiviteiten doen. Ze zijn hier heel erg bezig met sport en beweging. Vlak naast het strand wordt er elke dag gratis fitness lessen gegeven. Veel mensen doen mee. In de zee zie je mensen surfen. Hier zijn ook veel golven. Andrea had ooit 2 lessen golfsurfen genomen. Zelf heb ik het nog nooit gedaan.

We vonden een hostel waar we surfles kregen van een aardige man genaamd Sergio. Hij sprak vloeiend engels, wat erg fijn is. Tijdens de les begonnen we met rennen en rekken/strekken. Hij tekende in het zand de vorm van een surfboard waar we op ons buik moesten liggen. Hier oefenden we het peddelen en het snel en correct opstaan als je wordt meegenomen door een golf.
Het was jammer dat ze een kleine als een grote surfboard hebben. Met de kleine board moet je echt veel snelheid hebben om erop te kunnen staan. De surfboard zakte ook meteen in het water als we erop staan. Dus af en toe gingen we van board wisselen zodat we beide ermee konden oefenen. Dus je staat in het water waarbij de hoogte van het water reikt tot aan je borst/buik. Achter je zie je dat het water omkomt. Op het moment dat het zich vormt tot een golf en een anderhalf meter van je vandaan is, dan springt je op je surfboard en begint met peddelen. Je voelt al gauw dat je door de golf wordt meegetrokken en snel vooruit gaat. Dat is het moment dat je snel op moet staan. Alleen is dat best moeilijk en vielen we vaak. Het is heel leuk surfen, maar wel moeilijk om te leren.

Ons plan was eigenlijk om op de 15e te vertrekken, maar er viel zoveel te doen hier dat we besloten om tot de 18e te blijven. Gelukkig was de kamer waar we verbleven nog beschikbaar en vonden ze het geen probleem.
De volgende dag gingen we weer surfen, maar via een andere hostel. Nu gingen we dieper de zee in. Er was nog een jongen die les nam. We mochten niet uit onszelf surfen, maar werden we door de instructeur geduwd als een golf kwam. Daardoor zaten we om de beurt te wachten in het water tot het jouw beurt was. Het lukte ons wel om even te staan.

Andrea vond het wel leuk om elke dag te surfen. Ze nam de dag erna nog een les en ik ging van een berg paragliden. Dit is anders dan hanggliden in Rio. Met paragliden ren je terwijl je parachute al open is en dat gaat een stuk langzamer wat iets makkelijker was. Mijn instructeur ging heel dichtbij de berg vliegen. Je zag een mooie uitzicht van de stad en de zee. Ik was met twee andere meisjes. Het was de bedoeling dat iedereen op het strand eindigde. De windsterkte was slecht. De meisjes konden wel op het strand eindigen, ik niet. We landden daardoor op een zandberg. Hierdoor kon ik niet over de stad vliegen wat ook jammer was. Ik hoefde daardoor ook niet te betalen voor het filmpje dat werd gemaakt. Toch was het een leuke ervaring.

De laatste dag was een speciale dag. Andrea is 30 geworden! We zijn nog een keer met Sergio gaan surfen. In de avond zijn we gaan zandboarden.  Zandboarden is makkelijker dan surfen. Je bent ook niet afhankelijk van een golf. Het sturen is wel moeilijk en je gaat wel lekker snel van de berg af.

Toen we van de Airbnb plek vertrokken naar het zandboarden vroeg ik Andrea de sleutel omdat ik terug naar binnen wilde om iets te pakken. Zegt ze: OH DE SLEUTEL! Die waren we vergeten, maar we besloten om niet terug naar boven te gaan, maar 's avonds gewoon aan te bellen. Alleen bleken ze niet thuis te zijn. Sergio liet de receptie naar ze te bellen. Het bleek dat ze een briefje in de kamer hadden achtergelaten nadat we weggingen dat ze opeens naar een andere stad moesten gaan. Dus er was niemand om de deur voor ons te openen en de receptie had ook geen extra sleutel.
Het was maar goed dat we Sergio met de receptionist lieten praten om ze te bellen ipv te wachten. Uiteindelijk was er een sleutelmaker gekomen die de deur tegen betaling voor ons heeft geopend.

Iquique is echt een van de leukste plaatsen waar we heen zijn geweest. We zijn blij dat we en paar extra dagen zijn gebleven.