Bolivië 26-02-2016 t/m 03-03-2016

Bolivië

Ah Bolivië. Ik denk dan meteen aan Uyuni de Salar. Dat is de plek waar ik het meest naar uitkijk van deze vakantie. Een zoutvlakte waarvan de grond een grote spiegel is van de lucht. Je ziet niet het hele jaar de weerspiegeling. Alleen tijdens het regenseizoen. De medereizigers die we tegenkomen zeiden dat het nu inderdaad weerspiegelt. Dat is echt goed nieuws. Ik kijk ernaar uit.

Grens van Brazilië / Bolivië
We moesten een stempel krijgen om Brazilië te verlaten. De rij was niet superlang, maar het duurde alsnog 2,5 uur om een stempel te krijgen. Hier in de buurt is het ook mogelijk om een stempel te krijgen om Bolivië in te mogen. In de Lonely Planet van Bolivië stond dat je het ook in Santa Cruz kon krijgen, dus besloten we dat te doen.

Hier begon het eerste probleem. We konden nergens Boliviaans geld pinnen bij de grens. Geen enkel automaat werkte met maestro. Gelukkig had Andrea dollars, zodat we alsnog onze superlange treinreis van 13 uur konden halen. De helft van de reis was 's nachts dus konden we een beetje slapen in een wiebelende trein.

Santa Cruz

Zoals ik eerder schreef gingen we in Santa Cruz onze stempel halen voor Bolivië. In de Lonely Planet stond dat het vlakbij de dierentuin was. Met de taxi zijn we daar naartoe gegaan. Het bleek dat de dierentuin gesloten was en de migratiebureau verhuisd was naar de andere kant van de stad. We kwamen twee Australiërs tegen die we ook in de Pantanal zagen. Zij doen dezelfde route als ons. Wat ze vertelden was dat ze bij de grens hun stempel haalden. Alleen hebben ze er totaal 7 uur over gedaan!

Met de taxi zijn we die dag alsnog een stempel gaan halen. Lang in de rij wachten voor een nummertje, wachten tot je aan de beurt bent. Eindelijk waren we aan de beurt. Kregen we te horen dat je moest betalen. Je kon daar niet pinnen, maar we moesten naar de Western Union bank gaan om de betaling te doen en daarna terug voor de stempel. Totaal duurde dit 4 uur. (Tenminste korter dan 7 uur)
We hebben wel eindelijk ons stempel gekregen.

In Santa Cruz zijn we naar een leuke natuurpark geweest waar je ook kon zwemmen. Het was er alleen heel rustig, dus we hadden een grote zwembad voor onszelf.

Daarnaast was hier ook een grote vogelkooi. Je ziet vogels zoals papegaaien en pauwen. Andrea wilde graag een Tucan (oranje snavelbek) van dichtbij fotograferen. We liepen langs de wandelpad en opeens vloog er een vogel langs Andrea en stond op een stok naast het pad. Het was een Tucan. Heel voorzichtig pakken we onze camera's en maakten we foto's. Ook al kwamen we dichtbij, de Tucan bleef op z'n plek. Na een tijdje filmen en foto's maken liepen we verder.

Je kon de trap helemaal naar de top van de kooi nemen. We dachten gewoon de stad te zien, maar we waren omringd door een grote bos dat kilometers uit reikt. Dit was mooi om te zien.

Sucre
Een busreis van Santa Cruz naar Sucre duurt 15 tot 25 uur, omdat je de bergen in rijdt. Gelukkig kon je ook voor 50 euro per persoon de vliegtuig nemen. Ons vliegreis was maar 30 minuten. Dat was het geld echt waard en niet eens duur.

Sucre is een hele mooie stad. We kwamen 's avonds aan en je zag dat de stad mooi verlicht was in het donker. Kijk, daar wil ik mooie foto's van maken. De volgende dag liepen we door de stad en we zagen een tour operator waar je leuke activiteiten kon doen zoals paragliden en abseilen. We hebben geen activiteit geboekt, omdat er een minimaal aantal personen moesten inschrijven en er niemand anders had ingeschreven. Hoe meer mensen inschrijven, hoe goedkoper het wordt.

Wat we wel zagen was dat je hier ook kon salsa dansen. Het is namelijk een bar/restaurant/touroperator. Het was heel rustig, maar opeens kwamen een groep van 20/25 man binnenlopen. Niet lang daarna begon de gratis salsa les. Man die leraar doet alles heel snel. Het was echt een workout. Gelukkig konden we het al, anders hadden we nog meer moeite met de bewegingen.

Na een tijdje moesten we in een rij staan. De mannen aan de ene kant en de vrouwen aan de andere kant. Ik begon als eerst met Andrea te dansen. Daarna moesten we steeds wisselen van partner. De vrouwen met wie ik danste komen echt overal vandaan. Amerika, Engeland, Israël en ook Nederland. Ik voelde mij als de expert van de zaal met m'n moves.

Een jongen gaf een tip waar je mooi de zonsondergang van de hele stad kan zien. De volgende dag zijn we daar heen gegaan en we vonden een hotel waarbij je gratis het terras op mocht op foto's te maken. Je zag een hele mooie overzicht van de hele stad. Ik had mazzel. Het was onbewolkt en de zon scheen mooi op de stad. Van de stad heb ik een mooie timelapse foto gemaakt. Elke 30 seconden wordt er twee uur lang een foto gemaakt. De overgang van licht naar donker was heel mooi en ik ben blij met het resultaat.

Als laatst zijn we nog naar een dinosaurus park geweest waarbij we echte voetafdrukken zagen. Na miljoenen jaren werd het land een berg waardoor je de voetafdrukken schuin van de berg zag.